دینمداری؛ راهبردی قرآنی برای سلامت اجتماعی |
کد مقاله : 1137-IQSH |
نویسندگان: |
سیدعباس خلیقیپور *1، رفعت پیرنجمالدین2 1گروه علوم تربیتی دانشگاه معارف قرآن و عترت 2رشته روانشناسی اسلامی (مثبتگرا) دانشگاه معارف قرآن و عترت |
چکیده مقاله: |
سلامت اجتماعی به عنوان یکی از مؤلفههای تشکیلدهنده سلامت، کیفیت رابطه افراد با دیگران و اجتماع را بیان میکند و از اهمیت ویژهای برخوردار است. از سوی دیگر، باورهای دینی با قابلیت شکلدهی به هنجارهای رفتاری افراد و جوامع، همواره به عنوان راهنمای هدایت انسانها در ارتباطات اجتماعی، مورد توجه قرار داشته است. در این مقاله پس از ارائه مباحث مقدماتی در ارتباط با مفهوم دینمداری و مؤلفههای آن، رابطه دینمداری با ایمان و عمل صالح، تبیین شده است. همچنین به منظور معرفی دینمداری به عنوان یکی از راهبردهای قرآنی برای سلامت اجتماعی، تعدادی از آیات منتخب قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از شیوه توصیفی و تحلیلی به تشریح رابطه دینمداری با سلامت اجتماعی پرداخته شده است. یافتههای حاصل از این پژوهش، نشان میدهد دینمداری به معنای باور قلبی و پایبندی عملی به آموزههای دینی میتواند هنجارهای رفتاری انسان را شکل دهد، وحدت و همبستگی بین مردم را تقویت نماید، عدالت اجتماعی را در جامعه گسترش دهد و باعث ارتقای سلامت اجتماعی افراد گردد. افزون بر اینها، دین از طریق ارائه ارزشهای اخلاقی و معنوی میتواند به هدایت انسان در زمینه ارتباطات اجتماعی بپردازد؛ به نحوی که با افزایش پایبندی افراد به دینمداری، ناهنجاریها و انحرافات اجتماعی کاهش یابد. همچنین در قرآن کریم، نکات ارزشمندی درباره سلامت اجتماعی انسان مطرح شده است؛ از آن جمله تأکید ویژه بر همراهی و ملازمت ایمان و عمل صالح که توجه خاص دین اسلام به عملکرد اجتماعی را نشان میدهد. |
کلیدواژه ها: |
دینمداری، قرآن، سلامت اجتماعی، ایمان، عمل صالح |
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |