بررسی آثار اجتماعی دینداری از منظر قرآن کریم |
کد مقاله : 1077-IQSH |
نویسندگان: |
زهرا محمدی *1، سید حسین حسینی بجدنی2 1دانشجوی کارشناسی رشته علوم قرآن و حدیث ،خراسان رضوی،سبزوار،توحید شهر،دانشگاه حکیم سیزواری،دانشکده الهیات و معارف اسلامی 2دانشجوی دکتری رشته علوم قران و حدیث،دانشگاه علوم وتحقیقات تهران |
چکیده مقاله: |
دین در لغت به معنی راه و روش و در اصطلاح یک جهان بینی و مجموعه ای از باورهاست ،در فرهنگ و آیین ایرانی ،هرکس میتواند دین خودش را برگزیند و نیایشگاه خود را داشته باشد . ریشه واژه دین ایرانی است و معنای اخیر دین یکی از قوای پنج گانه باطن است ،قرآن کریم همه انسانها را برابرو مساوی میداند وهمه آنان را به سمت دین توحید و یکتا پرستی دعوت میکند و رشد افراد و جامعه را در دین یگانه الهی می داند و در صورتی فردی را از سایرین برتر می داند که برتری او در زمینه ی تقوا باشد . همچنین دین را شناخت تکالیف ما به عنوان احکام الهی بیان میکند ،دین الهی به گونه ای می باشد که اگرجامعه ای براساس اصول آن پیش برود زمینه های آزادی و عدالت اجتماعی درآن به وجود خواهد آمد،از دیدگاه قرآن دینداری سبب متحد شدن اقوام و ملل گوناگون میشود و میان آنان پیوند و برابری و ایجاد می کند و این اتحاد سبب آسیب ناپذیر شدن آن ها می شود .این نوشتار به دنبال آن است ، با رویکردی تحلیلی – توصیفی ، معیارهای معرفی شده از سوی قرآن کریم را در آثار اجتماعی دینداری مورد برسی قرار دهد و مهمترین منبع پژوهش در این مقاله قرآن کریم میباشد. |
کلیدواژه ها: |
واژگان کلیدی : دین، قرآن کریم، دستورات ،اجتماع،همبستگی. |
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |